|
 |
|
» Coğrafı
- deutsch -Coğrafi Durum
Karakoçan Bölgesi Doğu Anadolu Bölgesi'nde, Munzur silsilesinin alçaldığı Elazığ-Bingöl hudutlarında yer alır. Arazi yapısı dağlık olmasına karşın İlçe Merkezi oldukça düz bir ova görünümündedir. Yer yer küçük düzlüklere rastlanırsa da buralar genellikle otlaklardır. Peri Çayı, ilçenin Tunceli ile sınırını teşkil eder. Vadi boyunca çoğu yer meşe ormanlarıyla kaplıdır. Buralarda daha çok hayvancılık yapılmaktadır.
Karakoçan İlçesi; Elazığ İli 'nin Kuzeydoğusunda yer alır. Doğusunda Bingöl İli, Kuzeyinde aynı ilin Yayladere ve Kiğı İlçeleri, Kuzeybatısında Tunceli İlinin Nazimiye İlçesi, Batısında ise yine Tunceli İlinin Mazgirt İlçeleri, Güneyinde ise Elazığ İlinin Kovancılar İlçesi bulunmaktadır. Şekil olarak Güneybatı-Kuzeydoğu istikametine uzamış oval dikdörtgen bir görünümdedir.
Yüzölçümü 1085 Km² dir.
İlçe merkezinin denizden yüksekliği 1090m' dir.
Genel olarak ilçe merkezi ile Başyurt bucağının arazi yapısı ova
görünümünde,Çan bucağının arazi yapısı ise engebeli ve dağlıktır.
Belli Başlı Akarsuları:
İlçenin Doğusunda Kuruca Dağı (2372 m.) ve Kızıldağ (1538 m.),
Batısında Tor Dağı (1615 m.), Celo Dağı(1594 m.), Mezragazi Dağı (1450 m.)'dir.
Belli başlı yükseklikleri:
Kiğı ilçesinden doğup Kiğı, Nazimiye ve Mazgirt ilçeleri ile ilçemiz arasında sınır teşkil ederek Güneye inen ve Munzur Çayı'na daha sonra da Keban Baraj Gölüne dökülen Peri suyu.
İlçemiz, Sarıcan Köyü'nden doğup, Karakoçan'dan geçerek Balıcalı Köyü yakınında Peri Suyu'na katılan Ohi Çayı. Palu ilçesinden doğup , Kuşçu , kümbet ve Alayağmur Köylerimizi takiben Peri Suyu'na dökülen Kuşçu Çayı. Peri Suyu ilkbahar ve sonbahar aylarında 3 beton ve 3 asma köprü dışında geçit vermez. Kış ve yaz aylarında ancak verebilir.
Bitki Örtüsü:
Ohi ovası ve Başyurt Nahiyesi ovası ve platosunun dişında kalan hemen hemen tüm alan meşe ormanlarıla kaplıdır. Bunların bir kısmı bozuk vasıflı bir kısmı da kaliteli alanlardan oluşmaktadır.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Ova ve Platonun bulunduğu yerlerde akarsu kenarlarínda kavak, sögüt ve meşe ağaçlarıyla kaplıdır. Bu alanın dişında kalan dağlık bölgelerde ise ya meşe ağaçları ya da meyve, söğüt ve kavak ağaçlaríyla kaplıdır. İlçemizin kuzeyindeki köylerinde ise çok kaliteli ceviz ağaçları üretilmektedir. Bahar döneminde ağaçlarín bulunmadığı düşük rakımlı bölgelerde yaz döneminde de yüksek kesimlerde arıcılık yapılmakta olup çok çeşitli bitki örtüsü Karakoçan balına özel bir tad ve kalite vermektedir.
Ulaşım ve Altyapı Durumu:
İlçemiz, Elazığ-Bingöl karayolunun 100 km. Deki kavşağın 4 km. Kuzeyi'nde kurulmuştur. Elazığ'a 104, Bingöl'e 52 km. Uzaklıktadir. İlçemiz Çan Bucağına da 34 km. lik karayolu ile ulaşımı sağlamaktadır.
İlçemizin bütün köyleri ve mezraları yola kavuşmuş bunlardan bir kısmı asfalt ve bir kısmı stabilize yoldur.
Karakoçan'in İklimi:
Karasal bir iklim hülküm sürer. Kişlar şiddetli; karlıbuzlu, sisli ve yağmurlu geçer. Buna karşılık yazlar kurak ve sıcaktır. Yağişlar hava depresyonlarına (akımlarına) bağlı olarak yılda iki defa azami olarak kendini gösterir. Biri ilkbahar, diğeri sonbahardir. Fakat bu çift yağiş ilkbahara rastlayaní bu safhada haba kütlesi arasındaki mücadelenin şiddetli olması yüzünden daha açıktır.
Karakoçan'da 1958'den beri yağiş rasatları, 1979 tarihinden itibaren de klimatolojik rasatlara başlanmıştır. Mevcut kaynaklara dayanılarak en düşük sıcaklık 1980 yılının ocak ayında olup -38.9° derecede NW (kuzeybatı), ikinci derecede SW (Güneybatı)'dir. Don mevsimi Kasım ayında başlar, mart ayında son bulur. Sis müşahedesi kiş aylarínda daha çok diğer aylarda ise nadiren görülür. İlkbaharda sıcaklığın sıfır derecenin altındaki açik günlerde görülmektedir.
Yağışlar, bölge ortalamasından biraz yüksektir. 1980-1984 yıllarını kapsayan 5 yıllık yağış ortalamasından alınan yıllık ortalama yağışın 621,3 mm. Olduğu tespit edilmiştir.
.jpg)
2020 eye-print